Na wiosnę rodzą się młode zwierzęta. Ich widok sprawia, że chcielibyśmy je dotknąć, pogłaskać. Prawie każde dziecko ma podobne pragnienia i marzenie posiadania zwierzątka w domu.

Warto wiedzieć, że zwierzęta domowe odgrywają ważną rolę w rozwoju psychicznym dzieci, ponadto budują poczucie odpowiedzialności i sprzyjają nabywaniu przez maluchy sporych umiejętności społecznych. Posiadanie w domu zwierzęcia pomaga naszym pociechom w lepszej komunikacji i wyrażaniu emocji, a tym samym ich czworonożny przyjaciel staje się naszym – rodziców najlepszym sprzymierzeńcem.

W dzisiejszym społeczeństwie zwierzęta domowe mogą stać się czułymi przyjaciółmi, z którymi dzieci się bawią i dzielą sekretami. Z czasem maluchy będą odkrywały, że ich pupil nie jest zabawką, a żywą istotą, z która nawiązuje kontakt, wchodzi w interakcje, bawi się i nabiera pewności. Ważną rzeczą jest, aby zwierzę miało swój stały kącik, gdzie mogłoby jeść, spać, albo po prostu odpoczywać. Konieczne też staje się wyznaczenie granic w relacji zwierzę- człowiek: powinno ono wiedzieć, gdzie jest jego miejsce i że nie może gryźć ani lizać dzieci jakby to były zabawki.

Mniej więcej do czwartego roku życia dzieci mają zwyczaj ciągać zwierzęta za uszy, włosy czy ogon. W tych sytuacjach możemy podziwiać ogromną cierpliwość, jaką wykazują się zwierzęta w stosunku do dzieci. Począwszy od piątego czy szóstego roku życia, zainteresowanie dzieci zwierzętami i ich potrzebami staje się widoczne. Pies zawsze był uznawany za idealnego towarzysza dla dziecka, podobnie jak koegzystencja z kotem wydaje się ciekawą opcją, gdyż maluch może się zająć doglądaniem, by niczego mu nie zabrakło, w szczególności jedzenia i picia. Również ważne jest, aby dziecko nauczyło się odczytywać język ciała zwierzęcia, jego potrzeby, jak też wydawało mu spójne rozkazy i karało od razu, gdy zwierzę popełni jakiś błąd, dzięki temu nasz czworonożny przyjaciel zda sobie sprawę z niewłaściwości własnego zachowania. Także powtarzamy naszemu dziecku, że pies to nie zabawka i w miarę jak nasza pociecha będzie rosnąć, uczmy ją ostrożnego obchodzenia ze zwierzęciem.

Jeśli te najważniejsze zasady zostaną zachowane, koegzystencja dziecka z psem może mieć korzystny wpływ na jego rozwój emocjonalny i społeczny, a także na budowanie poczucia własnej wartości.